Donderdag 4
oktober
Vandaag had ik een shoot op de planning! Voor de ontwerper manuel bolano. Om half 9 moest op de locatie zijn en het duurde een halfuur/3 kwartier om er te komen. Ik stond om 7 uur op en nam de metro om kwart voor acht. Daarna moest ik nog een stukje lopen en toen kwam ik aan bij het pand. Er stonden nog een ander meisje van mijn agency te wachten en een jongen van een ander agency. De Spanjaarden houden van alles erg rustig aan doen… dus we begonnen pas rond 12 uur.
Bij dit werk hoort wachten, wachten en nog eens heel veel wachten. Gelukkig had ik een boek meegenomen om te tijd te doden! Toen was ik aan de beurt om in de make-up te gaan! Ze lieten een plaatje zien met hoe ik eruit zou komen te zien. Het zag er erg mooi uit en was super enthousiast. Ik zou een krullende bob krijgen met naturelle make-up en was heel benieuwd hoe dat mij zou staan! Tot mijn grote verbazing was het totaal geen naturelle make-up. Het andere meisje had inmiddels een nep schaafwond bij haar oog en mond gekregen en ik kreeg hetzelfde bij mijn wenkbrauw en neus. Erg apart… haha. Ons werd vertelt dat we de tweede wereldoorlog gingen uitbeelden. Ik was een rijke strenge vrouw met een man, en een joods dienstmeisje. De eerste foto werd helemaal bovenin het gebouw geschoten. Het was in een vervallen kamertje met een oude wasbak en kast, het paste erg bij het onderwerp. Ik kreeg een lange zwarte jas aan met hoge zwarte hakken die veel te klein waren en ontzettend veel pijn deden.. met een klein brilletje. Gelukkig kreeg ik na een tijdje grotere schoenen (die alsnog erg klein en strak waren, maar veel beter dan de vorige!). Ik moest vooraan gaan staan met 2 handen in mijn zij, en het meisje dat een joods dienstmeisje moest uitbeelden achter mij en moest erg bang kijken. En de fotograaf maakte veel foto’s en nog meer, nog meer, en nog veel meer, en opeens kreeg ik het veel te benauwd. Die jas was immers hartstikke warm met dit snikhete weer hier en die schoenen maakte het nou ook niet veel beter! Ik zei dat ik even pauze wilde houden omdat ik me niet goed voelde en de mensen kwamen gelijk aan met water en trokken mijn schoenen en jas uit, super lief! De fotograaf zei dat hij misschien iets te lang was doorgegaan en dat de goede foto er wel op stond! We konden dus door naar de volgende outfit. Dit keer moest ik samen met de jongen. We stonden bij een raam met een soortgelijke outfit . Ik moest opzij en dromerig kijken. Hij moest juist heel sterk kijken. En de fotograaf maakte veel foto’s en meer en nog veeel meer, haha. Hij was duidelijk erg perfectionistisch. Snel werd de kleding weer veranderd en moest ik nog een keer met hem op de foto bij hetzelfde raam. Toen dit erop zat hadden we een eetpauze. Ze hadden super lekkere broodjes gehaald die nog warm waren, mmm.. Daarna werd onze make-up weer bijgewerkt en gingen ik en het andere meisje naar een andere kamer. Ik moest met een been op het bed gaan staan en zij moest doen alsof ze mijn topje achter dicht deed. Deze foto was redelijk snel gelukt en was blij met het resultaat! Toen weer een andere outfit en een ander bed. Dit keer zaten we allebei op het bed en moest ze weer doen alsof ze me hielp met mijn kleding. Toen deze foto erop zat, vertelde de fotograaf mij dat er in dit huis een film was opgenomen, een horror film. Dat vond ik niet gek, want ik vond het huis er echt super griezelig uitzien. Het was de spaanse horror film rec, die sommigen vast wel gezien hebben! De outfit werd weer veranderd en we gingen naar boven. Dit keer moest ik weer met de jongen en daarna weer met het meisje. Daarna volgde er nog een outfit en moesten we met z’n drieën op de foto. In het midden van de kamer stond een bank, waar ik met en de jongen op moest zitten en daarachter stond het andere meisje. Later werden we nog in wat andere posities neergezet en waren we klaar dacht ik. We waren inmiddels al 11 uur aan het shooten! Toen vertelden ze mij dat er nog een outfit was, beneden voor op de trappen. De make-up werd weer bijgewerkt en alle lampen en camera’s moesten helemaal naar beneden worden verhuist en klaargezet worden. Dit kostte veel tijd, dus kon ik bijkletsen met het andere meisje en de jongen. Zij woonden allebei hier in Barcelona en deden nog niet super lang modellenwerk. Het meisje woonde alleen en was 22 en de jongen 17 en woonde nog bij zijn ouders. Toen was er inmiddels alweer 1.5 uur voorbij. De laatste outfit kon worden aangetrokken en de laatste foto werd gemaakt. Ik moest zogenaamd van de trap aflopen, in het midden stond het meisje, en de jongen beneden. Later werden we weer in wat andere posities neergezet en mochten we zoals de fotograaf zei ‘freestylen’ haha. Hij bedoelde dat we zelf mochten weten hoe we op de foto wilden gaan staan. Toen zat het erop! 13 uur geshoot in totaal, een erg lange dag. Ik was zo moe en ben gelijk naar huis gegaan, geskyped en gegeten en toen heerlijk gaan slapen. Ik had inmiddels maar tijd voor een paar uurtjes slaap…
Bij dit werk hoort wachten, wachten en nog eens heel veel wachten. Gelukkig had ik een boek meegenomen om te tijd te doden! Toen was ik aan de beurt om in de make-up te gaan! Ze lieten een plaatje zien met hoe ik eruit zou komen te zien. Het zag er erg mooi uit en was super enthousiast. Ik zou een krullende bob krijgen met naturelle make-up en was heel benieuwd hoe dat mij zou staan! Tot mijn grote verbazing was het totaal geen naturelle make-up. Het andere meisje had inmiddels een nep schaafwond bij haar oog en mond gekregen en ik kreeg hetzelfde bij mijn wenkbrauw en neus. Erg apart… haha. Ons werd vertelt dat we de tweede wereldoorlog gingen uitbeelden. Ik was een rijke strenge vrouw met een man, en een joods dienstmeisje. De eerste foto werd helemaal bovenin het gebouw geschoten. Het was in een vervallen kamertje met een oude wasbak en kast, het paste erg bij het onderwerp. Ik kreeg een lange zwarte jas aan met hoge zwarte hakken die veel te klein waren en ontzettend veel pijn deden.. met een klein brilletje. Gelukkig kreeg ik na een tijdje grotere schoenen (die alsnog erg klein en strak waren, maar veel beter dan de vorige!). Ik moest vooraan gaan staan met 2 handen in mijn zij, en het meisje dat een joods dienstmeisje moest uitbeelden achter mij en moest erg bang kijken. En de fotograaf maakte veel foto’s en nog meer, nog meer, en nog veel meer, en opeens kreeg ik het veel te benauwd. Die jas was immers hartstikke warm met dit snikhete weer hier en die schoenen maakte het nou ook niet veel beter! Ik zei dat ik even pauze wilde houden omdat ik me niet goed voelde en de mensen kwamen gelijk aan met water en trokken mijn schoenen en jas uit, super lief! De fotograaf zei dat hij misschien iets te lang was doorgegaan en dat de goede foto er wel op stond! We konden dus door naar de volgende outfit. Dit keer moest ik samen met de jongen. We stonden bij een raam met een soortgelijke outfit . Ik moest opzij en dromerig kijken. Hij moest juist heel sterk kijken. En de fotograaf maakte veel foto’s en meer en nog veeel meer, haha. Hij was duidelijk erg perfectionistisch. Snel werd de kleding weer veranderd en moest ik nog een keer met hem op de foto bij hetzelfde raam. Toen dit erop zat hadden we een eetpauze. Ze hadden super lekkere broodjes gehaald die nog warm waren, mmm.. Daarna werd onze make-up weer bijgewerkt en gingen ik en het andere meisje naar een andere kamer. Ik moest met een been op het bed gaan staan en zij moest doen alsof ze mijn topje achter dicht deed. Deze foto was redelijk snel gelukt en was blij met het resultaat! Toen weer een andere outfit en een ander bed. Dit keer zaten we allebei op het bed en moest ze weer doen alsof ze me hielp met mijn kleding. Toen deze foto erop zat, vertelde de fotograaf mij dat er in dit huis een film was opgenomen, een horror film. Dat vond ik niet gek, want ik vond het huis er echt super griezelig uitzien. Het was de spaanse horror film rec, die sommigen vast wel gezien hebben! De outfit werd weer veranderd en we gingen naar boven. Dit keer moest ik weer met de jongen en daarna weer met het meisje. Daarna volgde er nog een outfit en moesten we met z’n drieën op de foto. In het midden van de kamer stond een bank, waar ik met en de jongen op moest zitten en daarachter stond het andere meisje. Later werden we nog in wat andere posities neergezet en waren we klaar dacht ik. We waren inmiddels al 11 uur aan het shooten! Toen vertelden ze mij dat er nog een outfit was, beneden voor op de trappen. De make-up werd weer bijgewerkt en alle lampen en camera’s moesten helemaal naar beneden worden verhuist en klaargezet worden. Dit kostte veel tijd, dus kon ik bijkletsen met het andere meisje en de jongen. Zij woonden allebei hier in Barcelona en deden nog niet super lang modellenwerk. Het meisje woonde alleen en was 22 en de jongen 17 en woonde nog bij zijn ouders. Toen was er inmiddels alweer 1.5 uur voorbij. De laatste outfit kon worden aangetrokken en de laatste foto werd gemaakt. Ik moest zogenaamd van de trap aflopen, in het midden stond het meisje, en de jongen beneden. Later werden we weer in wat andere posities neergezet en mochten we zoals de fotograaf zei ‘freestylen’ haha. Hij bedoelde dat we zelf mochten weten hoe we op de foto wilden gaan staan. Toen zat het erop! 13 uur geshoot in totaal, een erg lange dag. Ik was zo moe en ben gelijk naar huis gegaan, geskyped en gegeten en toen heerlijk gaan slapen. Ik had inmiddels maar tijd voor een paar uurtjes slaap…
trouwens, die foto hieronder is nou niet de mooiste foto.. maar om even te laten zien hoe het er nou van dichtbij uit zag! eng he?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten